5 Nisan 2015 Pazar





             Göz görmeyince gönül katlanır, ama benim seni görmediğim bi an bile yok ki. Her yerde, her şeyde sen varsın. Söylesene nasıl dayanacak bu gönül ? Hele ki bir başkasıyla gördükten sonra ve görünce.. Kolları iki yana açılmış bi adam, yolunu seçememiş, kalbinin sesini, düşüncelerinin sesi bastırmış. Kararını veremeyen, tercihini yapamayan, bi kolunu kapayamayan adam..İki kişi arasında kalmış bi adam, ve tercih edilmeyi bekleyen bi kadın. Acı değil, hüzün değil, gelip geçici hiç değil. Bu aşk, bu öfke, pişmanlık, beklenti. Ne derseniz deyin bu ''aptallık''...

   Yazarak anlatılamayacak kadar çok şey, belkide sevgiden daha büyük birikmeler. Nasıl harflerle buluşturup da kelimelerle dans ettiririm sana sevgimi bilemiyorum. Öyle ulaşılmaz bi noktadasın ki bi adım gelip dokunsam boğulucam, bi adım geri gitsem kaybedicem. Olduğum yerdeyse zaman geçicek. Anılar birikecek. ''Bana bir acı bıraktın, bir sürü anı bırakma'' be, bırakma...

       

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder